Եղբայրք ասեք նրանց,որ չծառայեն Աստծուն

Gospel Translations Armenianյից՝ ազատ հանրագիտարանից

15:49, 15 Մարտի 2012 տարբերակ, Mollymullery (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)

Related resources
More By John Piper
Author Index
More About Pastoral Ministry
Topic Index
About this resource
English: Brothers, Tell Them Not to Serve God!

© Desiring God

Share this
Our Mission
This resource is published by Gospel Translations, an online ministry that exists to make gospel-centered books and articles available for free in every nation and language.

Learn more (English).
How You Can Help
If you speak English well, you can volunteer with us as a translator.

Learn more (English).

By John Piper About Pastoral Ministry

Translation by Susanna Akopyan

Review You can help us improve by reviewing this translation for accuracy. Learn more (English).


Մենք բոլորին ասում էինք,որ ծառայեն Աստծուն: Սուրբ գիրքը ասում է «ծառայեք Տիրոջը ուրախությամբ»: Բայց հիմա կարող ենք ասել նրանց, որ չծառայեն Աստծուն: Քանի որ Սուրբ գիրքը ասում է. « Մարդու Որդին ….չի հայտնվել որպեսզի նրան ծառայեն»:

Աստվածաշունչը կոչ է անում մեզ հեռու մնալ կուռքերից, ծառայելու ճշմարիտ և կենդանի Աստծուն(Ա Թեսաղոնիկեցիս 1:9):Բայց այն նաև մեզ հեռու է պահում սխալ ձևով ճշմարիտ Աստծուն ծառայլու հնարավորությունից:Կան Աստծուն ծառայելու այնպիսի ճանապարհներ,որոնք անպատվում և չեն փառավորում Նրան: Դրա համար մենք պետք է զգույշ լինենք,երբ մարդիկ ենք աշխատանքի վերցնում,որոնց ծառայությունը ոչ թե ավելացնում է ամենահզոր Աստծո փառքը,այլ նվազեցնում:Հիսուսը ասեց,որ Նա չի եկել,որ Իրեն ծառայեն(Մարկոս 10:45),ծառայությունը կարող է խռովություն առաջացնել:

Աստծո կամքը այն չէ,որ նրան ծառայեն. «Աստված ով արարեց աշխարհը և ամեն ինչը այս աշխարհում….. մարդու ծառայության կարիքը չունի,նա ոչնչի ու ոչ մեկի օգնության կարիքը չունի,քանի որ Նա է տալիս ամենին ու ամեն ինչին կյանք,շունչ և ամեն ինչ» (Գործք 17:24-25): Պետրոսը զգուշացնում է հեռու մնալ այն տեսակետից,որը Աստծուն դարձնում է մեր բարերարության շահառուն:Նա տեղեկացնում է մեզ, որ Աստծուն չի կարելի ծառայել ոչ մի կերպ,եթե այդ ծառայությունը չի համապատասխանում նրա պահանջներին:Դա նման է գետի հոսանքին,որը փորձում է լրացնել գարնան պակասը,որը իր հերթին նրա աղբյուրն է հանդիսանում:

Նա է տալիս մարդկանց և կյանք,և շունչ և անհրաժեշտ ամեն բան:

Ո±րն է մեր Աստծո մեծությունը:Ինչով է պայմանավորված Նրա եզակիությունը աշխարհում:Եսայիան ասում է.«Հին ժամանակներից ոչ մեկը չէր լսել և ընկալել,ոչ մի աչք չի տեսել Աստծուն բացի Քեզանից,գործելով նրանց համար ով սպասում է Նրան»(Եսայի 64:4): Մյուս բոլոր այսպես կոչված աստվածները ստիպում էին մարդուն ծառայեն Իրենց: Մեր Աստվածը գործատուի դերում չի կարող լինել,Ով Իր գործերը իրականացնելու համար կախվածության մեջ է գտնվում ուրիշներից: Դրա փոխարեն Նա ավելի է փառավորվում կատարելով իր աշխատանքը Իր ուժով: Մարդը միայն նրանից կախված գործընկեր է: Նրա աշխատանքը Աստծուն սպասելն է:

«Օգնության կարիք չկա»

Ի±նչ է Աստված փնտրում աշխարհում:Միթե± օգնականների:Ոչ: Ավետարանը «օգնության» կոչ չի անում:Ոչ էլ քրիստոնյաներին ծառայության է կանչում:Աստված մարդիկ չի փնտրում,որոնք կծառայեն Իրեն: «Տիրոջ աչքերը դիտում են բոլոր երկիրը,որ զօրացնէ նորանց,որոնց սիրտը ուղիղ է նորա հետ»(2 Մնացորդանց 16:9 ):

Աստված հետախույզ չէ,ով թիմ է փնտրում հաղթանակի արժանացնելու համար: Նա հզոր պաշտպան է,Ով պատրաստ է կառավարել խաղի ընթացքը,հենց այն պահին երբ գնդակը կփոխանցեն Նրան:

Ի±նչ է Աստված մեզանից ուզում:Ոչ այն ինչ մենք սպասում ենք: Նա կշտամբում է Իսրաելյացիներին այն բանի համար, որ նրանք այնքան շատ զոհեր են մատուցել.«Քո տանիցն արջառ չեմ առնում… Որովհետև իմն են անտառի ամեն գազանները….Եթե սովածանամ,քեզ չեմ ասիլ,որովհետեւ իմն է աշխարհքս և նորա լիությունը» (Սաղմոս 50:9-12 ):

Բայց կա արդյո±ք մի բան,որ մենք կարող ենք տալ Աստծուն,որը նրան շահառու չի դարձնի: Այո: Մեր անհանգստությունը: Դա պատվիրան է. «Տուր քո անհանգստությունը Աստծուն» (1 Պետրոս 5:7) Աստված մեծ ուրախությամբ ընդունում է ինչ-որ բան մեզանից, որը արահայտում է մեր կախվածությունը և Նրա հզորությունը:

Քեռի Սեմի և Հիսուսի տարբերությունը կայանում է նրանում,որ քեռի Սեմը զինվորագրում է ձեզ ծառայության մինչև այն պահը, երբ դուք առողջ եք, իսկ Հիսուսը նույնիսկ այն պահին երբ դուք հիվանդ եք: «Առողջներին բժիշկ պետք չէ,այլ հիւանդներին. Ես չ’եկայ արդարներին այլ մեղավորներին ապաշխարութեան կանչելու» (Մարկոս 2:17): Քրիստոնեությունը հիմնովին բուժում է: Հիվանդները չեն ծառայում իրենց բժիշկներին: Նրանք վստահում են բժիշկներին լավ դեղատոմս ստանալու համար: Լեռան քարոզը մեր Բժշկի դեղատոմսն է,ոչ թե Գործատուի աշխատանքի նկարագրությունը:

Մեր կյանքի իմաստը Աստծուն ծառայելը չէ:«Բայց նորան`որ գործք էր անում, վարձքը չէ համարվում շնորհքի պես,այլ պարտքի պես: Բայց նորան` որ գործք չէ անում այլ հավատում է նորան,որ ամբարշտին արդարացնում է, նորա հավատքը համարվում է արդարութիւն»(Հռովմայեցիս 4:4-5): Աշխատողները նվեր չեն ստանում: Նրանք կատարած աշխատանքի դիմաց ստանում են աշխատավարձ: Եթե մենք ունենանք արդարության շնորհքը,մենք չենք համարձակվի աշխատել:Այս պարագայում աշխատողը Աստված է: Եվ նա այս ամենից փառավորվում է,դառնալով բարեգործ,ոչ թե շահառու:

Եվ արդարանալով մենք չպետք է մտածենք,որ մեր աշխատանքը Աստծո համար սկսվում է: Նրանք ովքեր Աստծո շնորհքը աշխատանք են դարձնում,փոքրացնում են Աստծո փառքը:Հիսուս Քրիստոսը մեր «արդարութիւնը եւ սրբությունն» է: «Օրէնքի գործերի±ցն ընդունեցիք Հոգին` թե հաւատքի լսելուցը: Այդքան անմի±տ եք.հոգով ասեցիք,եւ հիմա մարմնո±վ էք վերջանում» (Գաղատացիս 3:2-3): Աստված մեր արդարացման գործընթացում աշխատավոր էր,և Նա աշխատավոր կլինի նաև մեր սրբացման գործընթացում:

Կրոնական «մարմինը» միշտ ուզում է աշխատել Աստծո համար: Բայց «եթե մարմնաւորապես ապրեք` կ'մեռնեք» (Հռովմեյացիս 8:13): Ահա ինչու մեր կյանքը կախված է ոչ թե Աստծուն ծառայելուց,այլ արդարացումից և սրբացումից:

Երկնային Տիրոջ ծառաները

Այդ դեպքում արդյո±ք մենք չենք ծառայելու Քրիստոսին: «Ծառայեք Տիրոջը» սա պատվիրան է(Հռովմեյացիս 12:11): Նրանք ովքեր չեն ծառայում Քրիստոսին կկշտամբվեն (Հռովմեյացիս 16:18): Այո մենք կծառայենք Նրան: Բայց մինչև գործի անցնելը պետք է խորհենք,թե ինչ տեսակի ծառայությունից պետք է հեռու մնալ: Անկասկած բոլոր նախազգուշացումները Աստծուն չծառայելու մասին նշանակում է,որ ծառայության մտքի մեջ կան բաներ, որոնցից պետք է խուսափել:Երբ մենք համեմատում ենք մեր հարաբերությունները Աստծո հետ ,ծառայի և տիրոջ հարաբերության հետ,համեմաությունը մեղմ ասած կատարյալ չէ: Որոշակի տեսակի ծառայություններից պետք է խուսափել, երբ խոսքը գնում է Աստծուն ծառայելու մասին:Որոշներն էլ պետք է հաստատվեն:

Հիմա ո±ւմ պետք է ծառայենք և ո±ւմ պետք չէ: Սաղմոս 123:2-ը տալիս է պատասխանի մի մասը. «Ահա ինչպէս ծառաների աչքերը իրանց տէրերի ձեռքին են նայում,ինչպէս որ աղախնի աչքերն իր տիկնոջ ձեռքին,այնպէս էլ մեր աչքերը մեր Տէր Աստուծուն` մինչեւ որ ողորմէ մեզ»: Նայել Աստծուն,սպասելով նրա ողորմությանը, սա է Աստծուն ծառայելու ամենալավ միջոցը:

Ծառաները, որոնք փորձում են ստանձնել աստվածային դերը և խափանել Երկնային Աստծո հետ համագործակցությունը ապստամբում են Արարչի դեմ: Աստված առևտուր չի անում: Նա տալիս է ողորմածություն ծառաներին,որոնք ունեն դա,և մահկանացուի աշխատավարձ նրանց ովքեր չեն ունենա դրանից: Լավ ծառայությունը միշտ և հիմնովին ողորմածության ընդունման մեջ է կայանում,ոչ թե ծառայության մատուցման:

Բայց չպետք է լրիվությամբ մնալ պասիվ: Մատթեոսը 6:24-ում տալիս է ծառայություն մատուցելու ուրիշ միջոց .«Ոչ ով չէ կարող երկու տէրերի ծառայել.որովհետեւ կամ մէկին կ’ատե եւ միւսին կ’սիրե,կամ մէկին կ’մեծարէ եւ միւսին կ’արհամարհէ: Չէք կարող Աստուծուն ծառայել եւ մամոնային»:

Ինչպե±ս է մարդը ծառայում փողին:Նա չի օգնում փողին: Նա փողի բարերարը չէ: Այդ դեպքում մենք ինչպե±ս ենք ծառայում փողին:Փողը մեզ կառավարելու ունակություն ունի,քանի որ մեզ թվում է, որ այն երջանկություն է մեզ խոստանում:Այն մեծ ուժով շշնջում է. «Մտածիր և գործիր որպեսզի օգտվես իմ բարիքներից»: Սա իր մեջ կարող է ներառել նաև գողություն,պարտք կամ աշխատանք:

Փողը երջանկություն է խոստանում, և մենք ծառայում ենք նրան,հավատալով խոստումենրին և առաջնորդվելով այդ հավատքով: Ասյպիսով մենք չենք ծառայում փողին տրամադրելով մեր ուժը նրա բարերարության համար: Մենք ծառայում ենք փողին անելով այն ամենը ինչ անհրաժեշտ է,որպեսզի փողի ուժը լինի մեր տրամադրության տակ,և գործի մեր բարերարության համար:

Կարծում եմ, որ նմանատիպ ծառայություն կարող ենք տեսնել Մատթէոս 6:24-ում,քանի որ Հիսուսը մատնանշում է, որ «Չէք կարող Աստուծուն ծառայել եւ մամոնային»: Այսպիսով, եթե մենք պատրաստվում ենք ծառայել Աստծուն և ոչ թե փողին,պետք է մեր աչքերը բացենք և տեսնենք այն մեծ երջանկությունը,որը Աստված է մեզ առաջարկում: Եվ այդ դեպքում ոչ թե փողի,այլ Աստծո ազդեցությունը մեծ կլինի մեր կյանքում:

Մենք կծառայենք, հավատալով լիակատար երջանկության մասին Նրա խոստմանը և կառաջնորդվենք հավատքով: Մենք չենք ծառայելու փորձելով տրամադրել մեր ուժը նրա բարի գործերի համար, բայց կանենք այն ամենը ինչ անհրաժեշտ է, որպեսզի Նրա ուժը լինի մեր տրամադրության տակ, գործելով մեր օգտին:

Հնազանդ շահառուները

Իհարկե, այս ամենը հնազանդություն է պահանջում:Հիվանդը հնազանդվում է իր բժշկին հուսալով,որ կբուժվի: Ապաքինվող մեղավորը վստահում է իր Բժշկի ցավոտ ցուցումներին և հետևում դրանց: Միայն այս ձևով մենք կկարողանանք օգտվել այն բարիքներից,որը աստվածային Բժիշկն է առաջարկում մեզ:Այս հնազանդության մեջ մենք շահառուներ ենք: Աստված պարգևողի դերում է միշտ:Քանի որ պարգևողն է փառքի տերը:

Եվ միգուցե,սա է ամենակարևորը: Աստծուն ծառայելու ամենալավ ձևը այն է,երբ Նրան ենք թողնում փառքը: «Եթե մէկը մատակարարում է թող լինի ինչպէս այն զօրութիւնից,որ Աստուած է շնորհում.որ ամեն բանի մեջ Աստուած փառաւորուի»(1 Պետրոս 4:11): Արդյո±ք Աստված փառավորվում է մեր մատուցած ծառայությունից:Մենք ծառայում ենք այն ուժով,որը նա է մեզ տրամադրում:Երբ մենք գործում ենք Աստծո համար,մենք գտնվում ենք ստացողի դերում: Աստված երբեք բարերարի փառքը չի զիջի:

Այսպիսով եկեք աշխատենք ջանասիրաբար,չմոռանալով երբեք,որ դա Աստծո շնորհն է,որը միշտ մեզանում է (1 Կորնթացիս 15:10): Եկեք հնազանդվենք հիմա և միշտ,բայց երբեք չմոռանանք,որ Աստված է աշխատում մեր մեջ Իր կամքով և գործով(Փիլիպպեցիս 2:13):Եկեք տարածենք բարի լուրը հեռու հեռավոր և վատնենք մեզ հանուն ընտրյալների,և ասենք միայն այն ինչ Հիսուսը գործեց մեզանում (Հռովմայեցիս 15:18): Թող մեր բոլոր ծառայությունում Աստված լինի շնորհողը և փառավորվողը:

Եվ եղբայրք մինչդեռ մարդիկ այս ամենը չեն հասկացել,ասեք նրանց,որ չծառայեն Աստծուն: