Մենք տեսանք Նրա փառքը` լի շնորհքով և ճշմարտությամբ

Gospel Translations Armenianյից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ընթացիկ տարբերակը 19:45, 6 Փետրվարի 2012-ի դրությամբ

Հովհաննես 1:14-18

Եվ Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մէջ, և տեսանք նրա փառքը, նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու

ճշմարտութեամբ։ 15 Հովհաննեսը վկայում էր նրա մասին, աղաղակում և ասում. «Սա՛ է, որի մասին ասացի։ Նա, որ իմ հետևից էր գալու,

ինձնից մեծ եղավ, որովհետև ինձնից առաջ կար»: 16Մենք բոլորս նրա լրիվությունից ստացանք շնորհ՝ շնորհի փոխարեն. 17որովհետև

օրենքը Մովսեսի միջոցով տրվեց, իսկ շնորհը և ճշմարտությունը Յիսուս Քրիստոսի միջոցով եղան։ 18Աստծուն ոչ ոք երբեք չի տեսել,

բացի միայն միածին Որդուց, որ Հոր ծոցում է. նա՛ հայտնեց Նրան:

Եկեք սկսենք 14 խոսքից, որպեսզի տեսնենք այս հատվածի հիմնական իմաստը:  " Եվ Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մէջ,

և տեսանք նրա փառքը, նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ։": Եկեք գնանք խոսք

1 որպեսզի հիշենք, թե ով է Բանը: "Սկզբում էր Բանը , և Բանը  Աստված էր, և Բանը Աստծո մոտ էր (Հով. 1:1): Այսպիսով

Բանը  Աստծո Որդին է:

Ես այս Որդի բառն եմ օգտագործում, որովետև խոսք 14-ում այդ բառն է օգտագործված: " Եվ Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մէջ,

և տեսանք նրա փառքը, նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ ": Այսպիսով Բանը Աստծո

Որդին է:

Մեկ Աստված` երեք անձնավորություն

Մահմեդականները սայթաքում եմ այս Որդի բառի համար, ինչպես նաև ուրիշները: Նրանցից մի քանիսը մտածում են, որ մենք ի

նկատի ունենք, այն, որ Աստված սեռական հարաբերություն է ունեցել Մարիամի հետ, և որդի է ծնվել: Սա այն չէ, ինչ ի նկատի ունի

Աստվածաշունչը: Հովհաննես 1:1-ն ասում է." Սկզբում էր Բանը": Դա Աստծո Որդին է: Եվ նա սկիզբ չուներ: Նա սկզբում այնտեղ էր:

Նա այնտեղ էր դեռևս հավիտենության մեջ: Եվ խոսք 3-ը ասում է."Ամեն բան նրանով եղավ, և առանց նրա ոչ մի բան չեղավ , ինչ-որ

լինելու էր": Սա նշանակում է, որ նա չի ստեղծվել:   Նա ոչ մի ձևով ստեղծագործության մասը չի կազմում: Այսպիսով, ահա այն ինչ-

որ մենք գիտենք Աստծո Որդու մասին. 1) Նա Աստված է: 2) Հայրը նույնպես Աստված է: 3) Որդին Հայրը չէ. նա Հոր հետ էր: Նա

ստեղծագործություն չէ և հավերժական է:

Այնքան շատ բան կա ասելու Երրորդության վարդապետության մասին. այն որ Աստված մեկ Աստված է երեք անձավորությքամբ` Հայր,

Որդի և Սուրբ Հոգի: Բայց սա առայժմ ավելի շատ պահեք ձեր մտքում և սրտում: Հայրը և Որդին մեկ Աստված են, բայց նրանք երկու

անձ են: Նրանք ունեն մեկ աստվածային բնություն: Նրանք մեկ Աստված են գիտակցության երկու կենտրոններով:

Աստված Մարդ դարձավ առանց դադարելու Աստված լինել

Այժմ, ինչ-որ ասում է խոսք 14-ը, որը պատմության մեջ ամնեակարևոր իրադրաձություններից մեկն է, այն է, որ Բանը` Որդին

մարմնացավ առանց դադարելու Աստված լինել: Սա այն է, ինչ մենք կքննարկենք երկու շաբաթվա ընթացքում. Ինչպես ենք մենք

իմանում, որ սա այն դեպքն է, և ինչ է դա նշանակում մեզ համար:

"Բանը մարմին եղավ":  Այսինքն աստվածային Բանը` Աստծո աստվածային Որդին մարմնացավ առանց դադարելու Աստված լինել:

Ինչպես ենք մենք սա իմանում: Եվ ինչ է այն նշանակում մեզ համար: Մենք այսօր մեր ամբողջ ժամանակը կտրամադրենք  խոսք 14-ից

այս հարցին պատասխանալով:

Բանը բնակվեց մեր մեջ

Առաջին պատճառը, որ մենք ասում ենք, որ աստվածային Բանը չդադարեց աստվածային Բան լինել, երբ մարմնացավ, խոսք 14-ի

հայտարարությունն է, որ Բանը "բնակվեց մեր մեջ": "Բնակվեց" բայի ենթական Բանն է: Եվ Բանը Աստված է: Այսպիսով ամենաբնական

ձևը այս հասկանալու համար, այն է, որ Աստված` Բանը, բնակվեց մեր մեջ: Ահա թե ինչու հրեշտակը Մաթևոս 1:23-ում ասաց."Ահա

կույսը պիտի հղիանա և մի որդի պիտի ծնի, եւ նրան պիտի կոչեն Էմմանուէլ, որ նշանակում է Աստուած մեզ հետ": Բանը` Որդին

չդադարեց Աստված լինել, երբ մարդ դարձավ:

Աստծո Միածին Որդու փառքը

Երկրորդ պատճառը, որ մենք հավատում ենք , խոսք 14-ի հաջորդ նախադասությունն  է."Եվ մենք  տեսանք նրա փառքը, նման այն

փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ": Ում Փառքը: Բանի փառքը, Բանի, որը Աստված է: Եվ

ինչպիսի փառք է դա: Դա  փառք է, "որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն":

Երբ Հովհաննեսն ասում է, որ մարմնացած Բանի փառքը այն փառքն է, " "որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն", արդյոք,

այս խոսքը  նշանակում է, որ սա փառքի նմանակում է,  Որ սա Որդու իրական փառքը չէ, այլ նման է Որդու Փառքին: Ես այդպես

չեմ կարծում: Եթե ես օրինակի համար ասեմ. "Ես բաժանելու համար գիրք ունեմ և ուզում եմ այն քեզ տալ որպես իմ առաջին

ընտրություն", դու չես պատասխանի. " Իրականում ես քո առաջին ընտրությունը չեմ, ես միայն նման եմ քո առաջին ընտրությանը": Ոչ,

սա այն չէ, ինչ ես ի նկատի ունեմ, երբ ես ասում եմ."Ես այն տալիս եմ քեզ որպես իմ առաջին ընտրություն": Այն նշանակում է. Ես այն

քեզ եմ տալիս, որովհետև դու իսկապես իմ առաջին ընտրությունն ես: Երբ Հովհաննեսն ասում է."Եվ մենք  տեսանք նրա փառքը, նման

այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն", նա ի նկատի ունի այն, որ "Մենք տեսանք նրա փառքը, փառքը, որն իսկապես  Աստծո

Որդու փառքն է":

Մենք սա գիտենք, որովեհտև կրկին խոսք 14-ում  Հովհաննեսը պարզ և հստակ ասում է. "Մենք տեսանք նրա փառքը" առանց որևէ

որակավորման: Ում փառքը: Հավիտենական Բանի` Որդու փառքը: "Բանը մարմնացավ և բնակվեց մեր մեջ, և մենք տեսանք նրա փառքը":

Այսպիսով մարմնավորան հրաշքը չի նվազում: Բանը մարմնացավ առանց դադարելու Աստված լինել: Նա  բացահայտում է Աստծո

փառքը:

Ինչ է սա նշանակում մեզ համար

15-18 խոսքերը մեզ ավելի շատ պատճառներ են տալիս հավատալու, որ Բանը մարմնացավ առանց դադարելու Աստված լինել:

Մենք հաջորդ շաբաթ Տիրոջ կամքով այնտեղ կգնանք: Բայց, առայժմ, եկեք 14 խոսքում հարցնենք, թե ինչ է նշանակում մեզ համար

այն , որ Բանը մարմնացավ, որ Աստծո Որդին մարդ դարձավ առանց դադարելու Աստված լինել: Ինչու եմ ես տալիս այս հարցը:

Առաջինը, որովհետև տեքստը պատասխանում է դրան: Բայց նաև այլ պատճառ կա:

Մշակելով հարաբերությունների մշակույթ

Հիշում եք, որ մի քանի ամիս առաջ ես մի քանի  քարոզ եմ քարոզել Աստծուն աղաչելով, որ նա օգտագործի դրանք,ինչպես ես եմ

անվանում դա, մեր եկեղեցում հարաբերությունների մշակույթ աճեցնելու համար:  Ես Փիլիպեցիների 2:3-4-ի միջոցով բացատրեցի,

թե ինչ ես ի նկատի ունեի: "Մի՛ արեք որևէ բան հակառակության ոգով, ոչ էլ որևէ բան՝ սնապարծությամբ, այլ խոնարհությամբ մեկդ

մյուսին ավելի լավ համարեցեք, քան ինքներդ ձեզ։ Միայն ձեր շահը մի՛ փնտրեք, այլ յուրաքանչյուր ոք՝ ընկերոջ շահն էլ": Այլ կերպ

ասած եկեք աճենք որպես եկեղեցի այնպես, որպեսզի դուրս գանք ինքներս մեզնից և ծառայենք ուրիշներին և հաշվի առնենք ուրիշների

հետաքրքրությունները:

Եվ հիշում եք, թե որն էր այդ ծառայի` հարաբերությունների վերաբերյալ մտածելակերպի հիմքը: Հաջորդ խոսքերը բացատրում

էին. "Ձեզանից յուրաքանչյուրը  թող խորհի այն, ինչ որ կա Քրիստոս Հիսուսի մէջ, որը Աստծու կերպարանքով էր, բայց Աստծուն

հավասար լինելը հափշտակություն չհամարեց, այլ իր անձը ունայնացրեց՝ ծառայի կերպարանք առնելով, մարդկանց նման լինելով և

մարդու կերպարանքով խոնարհեցրեց ինքն իրեն"(Փիլիպիցինների 2:5–7) Այլ կերպ ասած Բեթլեհեմում խոնարհ, ծառայի, սիրո և

թարմացված հարաբերությունների մշակույթի հիմքը "Բանը մարմնացավ և բնակվեց մեր մեջ  և մահացավ մեզ համար"-ն էր:

Մարմնացում և ծրագիր

Պատճառը, որ ես ընդգծում եմ սա, այն է, որպեսզի մենք չասենք." Լավ, անցած ամռանը մենք մի քիչ ուշադրություն ենք դարձրել

հարաբերություների վրա, իսկ այժմ ուսումնասիրում ենք աստվածաբանությունը": Ոչ', միակ աստվածաբանությունը, որն իմաստ ունի,

նման է Փիլիպեցիների 2-ին, և ճիշտ նույնն է ինչ Հովհաննեսի Ավետարանը: Այն մեզ օգնում է ճանաչել Քրիստոսին և Քրիստոսի մեջ

փառքը, և փոխվել Քրիստոսով հանուն սիրո (13:34; 15:12), որը նշանակում է, որ այն փոխում է մեր եկեղեցին հարաբերություններ

առումով: Այն մեզ ավելի սիրող, ավելի օգնող, ավելի շատ ծառայող, ավելի քիչ հպարտ, ավելի քիչ եսասեր, ավելի քիչ ինքնամփոփ և

ավելի շատ հոգատար է դարձնում:

Այսպիսով երբ ես ասում եմ, " Եկեք չթողնենք խոսք 14-ը մինչև չհարցնենք, թէ ինչ է մեզ համար նշանակում այն, որ Բանը մարմին

դարձավ", դուք կարող եք հասկանալ, որ ինչ որ բան է թաքնված այս հարցի հետևում: Ես միշտ ուշադրություն եմ դարձնում նրան, թե

ինչ փոփոխություն է կատարում այս մեծ աստվածաբանությունը մեր անձնական և հարաբերությունների կյանքի մեջ:

Հիսուսի մեջ մենք տեսնում ենք Աստծո Փառքը

Այսպիսով, ինչ նշանակություն ունի մեզ համար այն, որ Բանը մարմին դարձավ: 14 խոսքը ասում է. " Եվ տեսանք նրա փառքը,

նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ": Սա նշանակում է, որ Հիսուս Քրիստոսի մեջ

մենք կարող ենք տեսնել Աստծո փառքը: Եվ սա նշանակում է, որ Հիսուսի մեջ բացահայտված Աստծո փառքը չի ոչնչացնում մեզ մեր

մեղքի մեջ: Փոխարենը այն լի է շնորհքով և ճշմարտությամբ: Սա նշանակում է, որ Քրիստոսի մեջ Աստծո փառքը նրա ողորմած

դիրքորոշումն է մեր նկատմամբ` առանց իր  ճշմարտության և հավատարմության նկատմամբ փոխզիջման գնալու: Եվ այս ողորմած

դիրքորոշումը  շատ- շատ մեծ է: Ահա, թե ինչու է նա օգտագործում  լի բառը. Լի բառը ցույց է տալիս փառքը: Աստծո Որդու փառքը լի

է ողորմածությամբ  մեր` մեղավորներիս նկատմամբ` առանց փոխզիջելու Աստծո ճշմարտությունը:

Լի շնորհքով…

Սա իսկապես բարի լուր է: Աստված կարող էր ընտրել մարմնանալ որպես դատավոր և դահիճ: Եվ մենք բոլորս մեղավոր կճանաչվեինք

նրա կողմից և կդատապարտվեինք հավիտենական  պատժի: Բայց նա այդ ձևով չմարմնացավ: Բանը` Որդին, որը Աստված է,

մարմնացավ բացահայտելու աստվածային փառքը, որը լի է շնորհքով և ճշմարտությամբ: Աստծո Բանը մարմնացավ, որպեսզի ողորմած

լինի մեր նկատմաբ: Բանը մարմնացավ, որպեսզի այս ողորմածությունը մեր նկատմաբ համապատասխանի Աստծո ճշմարտության հետ:

Դա չէր լինի թույլ, անսկզբունքային, զգացմունքային շնորհք:

Սա կլիներ արդար, Աստծուն փառաբանող, թանկ շնորհք: Այն ուղիղ կտաներ Հիսուսի` խաչի վրա մահվանը: Փաստորեն սա է

պատճառը, որ նա մարմնացավ: Նա պետք է մարմին ունենար, որպեսզի մահանար: Նա պետք է մարդ լիներ, որպեսզի մահանար մեր

փոխարեն որպես Աստվածամարդ (Եբրայեցիս 2:14–15): Բանը մարմնացավ, որպեսզի Հիսուս Քրիստոսի մահը հնարավոր լիներ: Խաչն

այնտեղն է, որտեղ շնորհքի առատությունը ամենապայծառը շողաց: Դա ի ցույց եկավ այնտեղ և գնվեց այնտեղ:

... Եվ ճշմարտությունը

Եվ պատճառը, որ դա կատարվեց մահվան միջոցով, այն է, որ Աստծո Որդին լի է շնորհքով և ճշմարտությամբ: Աստված ողորմած

է մեր  նկատմաբ և ճշմարիտ` իր նկատմամբ: Այսպիսով երբ Որդին գալիս է, նա լի է շնորհքով և ճշմարտությամբ: Երբ Քրիստոս

մահացավ, նա ճշմարիտ էր իր նկատմաբ, որովհետև մեղքը պատժվեց: Եվ երբ Քրիստոս մահացավ, նա ողորմած էր մեր նկատամաբ,

որովետև Քրիստոսը կրեց պատիժը` ոչ թե մենք:

"Բանը մարմնացավ"-ը մեզ համար նշանակում է, որ Աստծո փառքը բացահայտվեց, այնպես, ինչես երբեք պատմության մեջ,

մասնավորապես, շնորհքի առատությամբ և ճշմարտության առատությամբ, որը մեղավորների համար ամենավառն է փայլում Հիսուսի

մահվան մեջ:

Տեսնելով հոգևոր գեղեցկությունը

Զգույշ եղեք, որպեսզի չասեք."Լավ,  ես այնտեղ չէի, որպեսզի տեսնեմ նրան, և այդ փառքը ինձ համար հասանելի չէ, որպեսզի տեսնեմ:

Քո կրոնական մոտեցումները կարող են Աստծո Որդու փառքի մասին ասել այն ամենը, ինչ դու  ուզում ես, բայց նա այստեղ չէ,

որպեսզի տեսնեմ ": Զգույշ եղի'ր: Մի կարծիր, որ խոսք 14-ի այս փառքը պարզապես արտաքին պայծառություն է , կամ գեղեցկություն:

Հիսուսը ֆիզիկապես պայծառ կամ գեղեցիկ չէր: Ո՛չ տեսք ուներ նա և ո՛չ էլ վեհություն։ Նայեցինք մենք նրան, բայց նա ո՛չ տեսք

ուներ և ո՛չ էլ գեղեցկություն։ (Եսայի 53:2)

Եվ մի կարծիր, որ խոսք 14-ի այս փառքը պարզապես հրաշքների ցուցադրում էր: Կային մարդիկ, որոնք տեսան այս հրաշքները,

իմացան, որ դրանք տեղի են ունեցել և չտեսան ոչ մի գեղեցիկ կամ փառավոր բան: Նրանք ուզում էին սպանել նրան (Հովհաննես

11:45–48):

Ո'չ, Աստծո Որդու բացահայտված "փառքը"` Բանի փառքը` Հիսուս Քրիստոսի փառքն իր առաջին գալստյան ժամանակ գլխավորապես

հոգևոր փառք է, հոգևոր գեղեցկություն: Դա մի բան է, որը կարող ես տեսնել ոչ թե ֆիզիկական, այլ սրտի աչքերով (Եփեսացիս

1:18): Մենք նայում ենք, թե ինչպես է նա խոսում և գործում, սիրում և մեռնում, և շնորհքով տեսնում ենք ինքն իր համար

վկայող,  աստվածային փառքը, կամ գեղեցկություն:

Շնորհքի և ճշմարտության մի անզուգական խարնուրդ

Պողոսը 2 Կորնթացիս 4:4-ում դա հետևյալ ձևով ձևակերպեց."այդ անհավատների մտքերը այս աշխարհի աստվածը  կուրացրեց,

որպեսզի նրանց մեջ չծագի Քրիստոսի Ավետարանի փառքի լույսը, Քրիստոսի, որ պատկերն է աներևույթ Աստծո"։ Քրիստոսի

փառքը, "որ պատկերն է աներևույթ Աստծո", այն է ինչ Հովհաննես 1:14-ը կոչում է փառք, "նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս

Միածին Որդուն՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ":

Եվ հիշեք, որ Պողոսը խոսում է այն մարդկանց հետ, որոնք երբեք չէին տեսել երկրային Հիսուսին,իսկ Հովհաննեսը իր Ավետարանը

գրում է այն մարդկանց համար, որոնք երբեք չէին տեսել երկրային Հիսուսին` մեզ նման մարդկանց համար: Հովհաննես 1:14-ի և 2

Կորնթացիս 4:4-ի փառքը այն փառքն է, որ դու տեսնում ես հոգևորապես, երբ լսում ես Հիսուսի պատմությունը:

Կարիք չկա, որ դու նրան տեսնես ֆիզիկապես: Հիսուսը Հովհաննես 20:29-ում ասաց."Երանի՜ նրանց, որոնք չեն տեսել և սակայն

կհավատան»։ Դու նրան հանդիպում ես Հովհաննեսի Ավետարանում և Աստվածաշնչի այլ գրվածքներում: Եվ երբ դու հանդիպում ես

նրա հետ իր խոսքերի և գործերի այս ոգեշնչող պատմությունների միջոցով, նրա փառքը փայլում է ինքն իր համար վկայող շնորհքի և

ճշմարտության այդ անզուգական խարնուրդի միջոցով:

Վերստին ծնված Ավետարանի միջոցով

Պատահական չէ, որ 12-13 խոսքերը նկարագրում են վերստին ծնունդը, իսկ խոսք 14-ը նկարագրում է Աստծո Որդու Փառքը տեսնելը:

12-14 խոսքեր.

Իսկ ովքեր նրան ընդունեցին, նրանց իշխանություն տվեց լինելու Աստծո որդիներ, նրանց, որոնք իր անվանը  կհավատան։ Նրանք ո՛չ

արյունից, ո՛չ մարմնի կամքից և ոչ էլ մարդու կամքից, այլ Աստծուց ծնվեցին։ Եվ Բանը մարմին եղավ ու բնակվեց մեր մեջ, և տեսանք

նրա փառքը, նման այն փառքի, որ Հայրն է տալիս Միածնին՝ լի շնորհով ու ճշմարտութեամբ։

Հիշեք խոսք 4-ը. "Կյանքը նրանով էր։ Եվ այդ կյանքը մարդկանց համար լույս էր": Երբ տրվում է նոր հոգևոր կյանք, նոր լույս է

բացվում: Այդ լույսը ֆիզիկական լույս չէ: Դա խոսք 14-ում նկարագրվող Աստծո Որդու փառքի հոգևոր պայծառությունն է: Ահա', թե

ինչպես ենք մենք այն տեսնում:

Եվ ինչպես է այդ նոր հոգևոր կյանքը սկսվում մեզ համար: Խոսք 13-ը ասում է, որ դա տեղի է ունենում այն ժամանակ, երբ մենք

ծնվում ենք ոչ թե մարդուց, այլ Աստծուց: Այն տեղի է ունենում վերստին ծնվելով; Ահա թե ինչպես ենք մենք հավատքի գալիս,

ընդունում Քրիստոսին և դառնում Աստծո որդիներ(Հովհաննես 1:12):

Ավետարանի, Հիսուսի փրկության գործերի ու խոսքերի մասին պատմությունները լսելու միջոցով Աստված մեր մեջ հոգևոր կյանք է

ստեղծում: Մենք ծնվում ենք Աստծուց Ավետարանի միջոցով (1 Պետրոս 1:23–25): Եվ այդ նոր հոգևոր կյանքը տեսնում է Քրիստոսի

փառքի լույսը (Հովհաննես 1:4). Այն տեսնում է դա անմիջապես: Ահա թե ինչու Հովհաննես 8:12-ը այն կոչում է "կյանքի լույս": Եբ

քեզ հոգևոր կյանք է տրվում, դու տեսնում ես հոգևոր փառքը:

Տես Փառքը

Կամ եթե այլ կերպ ասենք սա, համաձայն 12 խոսքի , այս նոր կյանքը և տեսողությունը հավատում է լույսին և լույսը ստանում է

որպես Աստծո Որդի Հիսուս Քրիստոսի ճշմարտություն և փառք: Եվ այդ կյանքի և լույսի, հավատալու ու ստանալու մեջ խոսք 12-

ը ասում է, որ մենք իրավունք են ստանում Աստծո Որդիներ կոչվելու: Այսինքն մենք Աստծո որդիներ ենք, որովհետև այս կյանքը և

լույսը, հավատքը և ստանալը մեզ իրավունք է տալիս Աստծո որդիներ լինելու:

Այսպիսով, ես ձեր առջև բարձրացնում եմ մարմնացած Աստծո Որդուն. Բանը մարմին դարձավ և բնակվեց մեր մեջ առանց դադարելու

Աստված լինել: Տեսեք նրա փառքը, փառքը նման Աստծո Միածին Որդու փառքին` լի շնորհքով և ճշմարտությամբ: Տեսեք նրան այն

փառքի համար, որը նա է, և ապրեք: Ամեն: