Քրիստոսը և Նրա խաչելիությունը:

Gospel Translations Armenianյից՝ ազատ հանրագիտարանից

Related resources
More By Cornelis P. Venema
Author Index
More About The Gospel
Topic Index
About this resource
English: Christ and Him Crucified

© Ligonier Ministries

Share this
Our Mission
This resource is published by Gospel Translations, an online ministry that exists to make gospel-centered books and articles available for free in every nation and language.

Learn more (English).
How You Can Help
If you speak English well, you can volunteer with us as a translator.

Learn more (English).

By Cornelis P. Venema About The Gospel
Part of the series Tabletalk

Translation by Susanna Akopyan

Review You can help us improve by reviewing this translation for accuracy. Learn more (English).


Պետրոս առաքյալի փրկության մասին վարդապետությունը, փորձել ներկայացնել ինչպես մի փոքր հոդված հիմարություն է թվում:

Ինչևէ, մենք պետք է փորձենք: Պետրոս առաքյալի Ավետարանի քարոզումը բխում է այն հավատքից,որ Նազարեթցի Հիսուս Քրիստոսը խոստացված «Մեսիան» և Աստծո որդին է, ում Տերը ուղարկեց աշխարհ Ճիշտ ժամանակին, որպեսզի կատարի Իր խոստումը, որը տվել էր Իր ժողովրդին`Իսրայելին:(2 Կորնթացիս1, 18-22;6,2;Գաղատացիս 4:4). Պետրոս առաքյալի քարոզներում ամենամեծ խորհուրդը Հիսուս Քրիստոսի հայտնության մասին առեղծվածն է: (Կորնթացիս1:26;Հռովմ.16:26;2 Տիմոթէոս 1:10): Չնայած այս փաստը նախապես գաղտնիք էր, բայց հիմա այդ գաղտնիքը վստահված էր նրան և մյուս առաքյալներին,ինչպես «Աստծո ծառաների»(1 Կորնթացիս 4,1;Եբրայեցիս 3,2):

Պետրոս առաքյալի տեսակետն օգնում է պարզաբանել փրկության մասին իր և Ավետարանում Հիսուս Քրիստոսի վարդապետության միջև կապը: Ճիշտ այնպես, ինչպես Հիսուսն է կարևորում Աստծո արքայության գալուստը, որը «ներկա դարին» ներկայացնում է «եկող դարի» օրհնությունը, այդպես էլ Պետրոս առաքյալն է կարևորում Հիսուս Քրիստոսի հայտնությունը ինչպես մի անձի,Ում միջոցով Աստծո օրհնությունը շնորհվում է Իր ժողովրդին: Հիսուս Քրիստոսի Ավետարանի վարդապետությանը համահունչ է երաժշտական նախաբանի,որը հայտարարում է Նոր Կտակարանի միտքը. «Աստծո արքայությունը արդեն մոտ է»: Պետրոս առաքյալի քարոզն այս թեմայի շուրջ ծավալվում է` բացահայտելով փրկության շնորհքը ավելի մատչելի ձևով:

Բայց ինչպե±ս է առաքյալը բացատրում Քրիստոսի կողմից շնորհված փրկությունը: Ի±նչ կատարեց Հիսուսը Իր մահով և հարությամբ,որը փրկագին հանդիսցավ այն մարդկանց համար, որոնք պատկանում են Իրեն:

Պետրոսը պատասխանում է այս հարցերին հետևալ ձևով. «Որովհետեւ ես առաջուց այն տուի ձեզ, որ ես էլ ընդունեցի, թե Քրիստոս մեր մեղքերի համար մեռավ`գրքերի համեմատ: Եւ թէ թաղուեցաւ, եւ թէ երրորդ օրը յարութիւն առաւ` գրքերի համեմատ» (1Կորնթացիս 15:3-4): Այս փոքր ամփոփումը նման է Պետրոս առաքյալի մյուս քարոզներին(տես. 1Կորնթացիս 2:2; Գաղատացիս 6:14): Այս հատվածով,Պետրոսը հայտարարում է, որ իր ավետարանի վարդապետությունը հիմնված է փրկագնող մահվան և Հիսուս Քրիստոսի հարության վրա:

Աստվածաշնչից վերցված թեմաները, Պետրոսի քարոզներում օգտագործվում են մատնանշելու որոշ կետեր կապված Հիսուսի փրկության հետ,որը Նա ձեռք բերեց Իրեն հավատացողների համար: Գլխավոր թեմաները, որը Պետրոսը օգտագործում է բացահայտելու Հիսուսի քավության աշխատանքները ներառում են.

1. «զոհաբերություն» հանուն մարդկանց մեղքերի քավման:
2. «հանգստություն» Աստծո սուրբ վրդովմունքից,որի պատճառը մարդկանց կատարած մեղքերն են:
3. «հաշտեցում» կամ «խաղաղություն» Աստծո հետ:
4. « փրկություն» օրենքի անեծքից և դատապարտությունից:
5. «հաղթնակ» մեղքի, մահվան և այն բոլոր ուժերի դեմ, որոնք հակառակվեցին Աստծո արքայությանը:

Պետրոսը հասկանում է, որ Հիսուսի մահն անկասկած զոհաբերություն է մեղավորներին մեղքից փրկելու համար:1 Կորնթացիս 15:3 գրքում Պետրոսը հայտարարում է, որ Հիսուսի մահը «մեր մեղքերի» համար էր: Մի ուրիշ հատվածում նա ասում է,որ Աստված ուղարկեց Իր Որդուն «մեղքի մարմնի նմանութիւը և մեղքի համար» (Հռովմեայեցիս 8 :3) Պետրոսը ուսուցանում է նաև այն,որ Հիսուսի զոհաբերությունը հանգստացրեց Աստծո վրդովմունքը: Իր սրբության մեջ Աստված կարող է միայն ատելություն տածել մեղքի նկատմամբ: Ամենահրաշալին Նոր Կտակարանում այն է , որ Աստված մեծ սիրով հանգստացրեց Իր վրդովմունքը Իր միածին Որդու մահով (Հռովմայեցիս 3:25;5:9-10;2 Կորնթացիս 5:21):Հիսուսը իր զոհաբերությամբ հաշտություն բերեց: Իր մահով Հիսուսը հեռացրեց այն արգելքները,որոնք կային մեղավորների և Աստծո միջև:

Այս հաշտության հիմնական նպատակը Աստծո հոգատարության արտահայտումն է մարդկանց նկատմամբ: Դա ոչ միայն հեռացնում է Աստծո վրդովմունքը(Հռովմեայեցիս 5:9-10),բայց նաև հաշտեցնում է մեղավորին Աստծո հետ(2 Կորնթացիս 5:20 ): Ըստ Պետրոսի փրկության գործընթացում մեծ է Հիսուսի զոհաբերության դերը:Աստվածաշունչը փրկության միտքը կապում է փրկագնի հետ,որը ազատում է մարդկանց մեղքի կապանքներից(1 Տիմոթէոս 2:5-6):Քրիստոսի փրկության գործի բացահայտման ամենացայտուն արտահայտություններից մեկում Պետրոսը ասում է.«Քրիստոս գնեց մեզ օրէնքի անէծքիցը մեզ համար անեծք լինելով»(Գաղատացիս 3:13):Եվ վերջապես ,մնում է փրկության մի այլ կողմ` Հիսուսի հաղթանակը մեղքերի, մահու և այլ ուրիշ ուժերի, որոնք դեմ են Աստծո արքայությանը(1 Կորնթացիս 15:54-57 ):Իր մահով և հարությամբ, Քրիստոսը զինաթափ արեց Աստծո արքայության դեմ գործող ուժերը(Կորնթացիս 2:13-15 ):

Անհերքելի է այն, որ Պետրոսը իր քարոզներով հաղորդում է,որ Աստված մտավ պատմության գիրկը Հիսուս Քրիստոսի կերպարով,Ում փրկագնող մահը և հարությունը բերեց փրկություն: Այնուամենայնիվ, ըստ Սուրբ Պետրոսի վկայության, Ավետարանը նույնպես քարոզում է փրկությունը Հիսուս Քրիսոտոսի միջոցով այն հավատացյալների համար , որոնք միավորված են Հիսուս Քրիստոսում Սուրբ Հոգու միջնորդությամբ: Չնայած այդ ամենին Պետրոսը միանգամայն հստակ չի արտահայտում «փրկության հիմունքներ»(ordo salutis), բայց սկզբնական հիմունքների մասին պատկերացում կազմելու համար բացահայտում է որոշ կետեր (Հռովմեայեցիս 8:30;1 Կորնթացիս 1:30;6:11):

Ամենաբռնկող ուղին, որով Պետրոսը բացահայտում է փրկության գործածումը, արտահայտված է հավատացյալների միաբանությունով Հիսուսում: Երբ հավատցյալները միանում են Հիսուսին Սուրբ Հոգու միջոցով, դառնում են այն բարիքների ժառանգները, որը Նա ձեռք բերեց իր քավող մահով հանուն նրանց (Հռովմեայեցիս 8:2,11; 1 Կորնթացիս 6:11; Երբայեցիս 4:30):

Համառոտ եզրակացության համար կարող ենք ավելացնել,որ ըստ Պետրոս առաքյալի տեսակետի Հիսուսի հետ միաբանության երեք առավելություններն էլ կարևոր են փրկության կիրառության համար:Դրանք են ` արդարացում, Սուրբ Հոգով սրբացում և փառք:

Արդարացում: Երևի թե նկատել էիք նախաբանից, որ հաճախակի Պետրոս առաքյալի կարծիքին որոշ քննադատներ հակառակվում էին, մեծ կարևորություն չտալով միաբանության և դատաստանի ժամանակ արդարանալու ուսուցմանը: Ինչևէ, սա մեծ սխալ է: Վերափոխությունը լիովին ճիշտ էր, երբ պնդում էր, որ Պետրոսի քարոզների հիմքում ընկած է արդարացումը , որը մեզ շնորհվում է հավատքի, ողորմության միջոցով: Առավել ևս, հակառակ ժամանակակից գրողների, որոնք Պետրոսին դիտարկում են «նոր տեսանկյունից», Պետրոսը անկասկած ընդունում է արդարացումը ինչպես «սոտերիոլոգիական» թեմա:Արդարացումը չի պատասխանում այն հարցին, թե արդյոք հեթանոսները, ինչպես նաև հրեաները Աստծո ժողովուրդն են,ինչպես նոր հեռանկար ունեցող շատ գրողներ պնդում են: Այն առաջին հերթին պատասխանում է այն հարցին,թե ինչպես որևէ մեղսագործ, հրեա կամ հեթանոս, կարող են ողորմություն ստանալ Աստծուց իրենց մեղքերի և մեղավորության փոխարեն:

Ըստ Պետրոսի,արդարացումը Աստծո ողորմածության շնորհքն է,որով նա ներում է հավատացյալի մեղքերը և արդարացնում է նրանց, Հիսուսի արդարությամբ (Հռովմեայեցիս 4:1–5; 5:15–17; 10:3; 2 Կորնթացիս 5:21; Փիլիպպեցիս 3:9): Բոլորը մեղավոր էին, Քրիստոսը մահացավ Իր ժողովրդի մեղքերի համար և հարություն առավ նրանց արդարացման համար(Հռովմեայեցիս 4:25): Չնայած այն բոլոր«գործերի», որոնք կատարվեցին համապատասխան օրենքի, Աստված արդարացնում է բոլոր նրանց, ով հավատում է Քրիստոսին (Հռովմեայեցիս 3:28;Գաղատացիս 2:16): Արդարության շնորհքը Էսխատոլոգիական փրկության օրհնությունն է,որը հայտարարում է, որ « հիմա դատապարտութիւն չ’կայ Յիսուս Քրիստոսումը լինողների համար, որ մարմնաւորապէս չեն վարվում,այլ հոգեւորապես» (Հռովմեայեցիս 8:1):

Սրբացում Սուրբ Հոգով:Բոլոր նրանք ովքեր միաբանված են Հիսուսով անընդհատ գտնվում են կենդանություն պարգևող Հոգում (Հռովմեայեցիս 8:4-11): Հավատացյալները ոչ միայն իրավունք ունեցան արդարանալու,այլև կերպարանափոխվեցին Քրիստոսում (2 Կորնթացիս 3:17-18): Մեղքի արքայությունը և ուժը տապալվեցին: Հիսուսով միաբանության,նրա մահի և հարության միջոցով հավատացյալները իրենց հիմա նայում են ինչպես այն մարդկանց,որոնք մեռած են մեղքի և կենդանի արդարության համար(Հռովմեայեցիս 3:12-14): Նոր կարգավիճակը,որը նրանք վայելում են (արդարացում) միշտ ուղորդվում է նոր հնազանդ կյանքով, որը գործում է հավատցյալների մեջ Սուրբ Հոգու միջոցով(սրբացում) :

Փառաբանություն:Չնայած,որ բնական է փառաբանությունը ընդունել, որպես հավատացյալների փրկության ապագայի վերջաբան, այնուամենայնիվ Պետրոսը խոսում է փառաբանության մասին, որպես ներկայի և ապագայի իրականություն (Հռովմեայեցիս 8:18-30): Ի շնորհիվ Քրիստոսի մտերմիկ միության հավատցյալների հետ, Հիսուսի հարության փառքը և երկինք համբառնալը նաև հավատացալների փառքն է:Հավատցյալները Քրիստոսի հետ հիմա նույնպես դրախտում են (Եփեսացիս 2:6): Չնայած, որ մնում է դեռ հավատացյալների ապագա փառավորումը (2 Թեսաղոնիկեցիս 1:10): Իրենց ամբողջ կյանքի ընթացքում հավատացյալները անհամբեր սպասում են այն օրվան,թե երբ նրանց «խոնարհ մարմինները» կկերպարանփոխվեն Քրիսոսի մարմնի նման(Փիլիպպեցիս 3:21):

Սուրբ Պետրոսի քարոզներից հասկանում ենք,որ հրաշալի լուրը այն է, որ Աստված Քրիստոսի միջոցով կատարեց Իր ժողովրդին տված Իր խոստումները: Պետրոսը իր քարոզներում մեծ տեղ է հատկացնում այն փաստին, որ փրկության գործընթացը իրագործվեց Քիրստոսի խաչմամբ և հարությամբ: Քրիստոսը մաքրեց Իր ժողովրդին մեղքերից,այդ փրկությունը վերաբերվում էր նրանց կատարած բոլոր տեսակի մեղքերին: Հավատքով Հիսուսում միաբանված հավատացյալները վայելում են նրա զոհաբերության միջոցով ձեռք բերված պարգևները:2 Կորնթացիս 5:17 նամակի մեջ առաքյալը արտահայտել է ուշադրության արժանի մի միտք «Եթե մեկը Քրիստոսումն է` նոր ստեղծուած է.հիները անցան,ահա ամեն բան նոր եղաւ»: Նրանք ովքեր հավատում են Հիսուսին վայելում են Աստծո բարիացակամությունը,այն անարժանության տեղ, որում նրանք գտնվում էին, որպես մեղսավորներ:Նրանք նաև վայելում են այն նոր կյանքը,որը ստանում են հնազանդվելով«Քրիստոսի օենքներին» Սուրբ Հոգու օգնությամբ:Նրանք կզգան ներկայի և ապագայի փառքը, երբ Հիսուսի փրկության «առաջին պտուղները» կհավաքեն` մասնակցելով Քրիստոսի հարության հաղթանակին: