Պատմությունը ուսումնասիրելու արժեքը

Gospel Translations Armenianյից՝ ազատ հանրագիտարանից

(Խմբագրումների միջև եղած տարբերությունները)
Pcain (Քննարկում | ներդրում)
(Նոր էջ. {{info|The Value of Learning History}}<br> ''Դաս Հուդայից'' Հուդայի փոքրիկ թուղթը մեզ սովորեցնում է պատմությունն ուսու...)
Հաջորդ խմբագրում →

19:54, 12 Հունիսի 2012-ի տարբերակ

Related resources
More By John Piper
Author Index
More About Philosophy of History
Topic Index
About this resource
English: The Value of Learning History

© Desiring God

Share this
Our Mission
This resource is published by Gospel Translations, an online ministry that exists to make gospel-centered books and articles available for free in every nation and language.

Learn more (English).
How You Can Help
If you speak English well, you can volunteer with us as a translator.

Learn more (English).

By John Piper About Philosophy of History
Part of the series Taste & See

Translation by Nanar Aleksanyan

Review You can help us improve by reviewing this translation for accuracy. Learn more (English).



Դաս Հուդայից

Հուդայի փոքրիկ թուղթը մեզ սովորեցնում է պատմությունն ուսումնասիրելու արժեքի մասին: Թղթի հիմնական միտքը սա չէ: Բայց այն նշանակալի է:

Աստվածաշնչի վերջին գրքին նախորդող այս գրքում Հուդան գրում է սրբերին քաջալերելու համար. " ...որ պայքարէք հաւատի համար, այն հաւատի, որ մի անգամ ընդմիշտ աւանդուեց սրբերին"(խոսք 3): Թուղթը զգոն լինելու կոչ է` հաշվի առնելով, որ "սողոսկել են ոմանք, որ վաղուց իսկ սահմանուած էին սոյն դատապարտութեան համար, ամբարիշտ մարդիկ որ մեր Աստծու շնորհը վերածեցին անառակութեան եւ ուրացան մեր միակ Իշխանին եւ Տիրոջը՝ Յիսուս Քրիստոսին(խոսք 4): Հուդան այս մարդկանց նկարագում է վառ արտահայտություններով: Նրանք "հայհոյում են այն բանի դէմ, որ չգիտեն"(խոսք 10): Նրանք "տրտնջացողներ են եւ բանսարկուներ, որոնք հետամուտ են իրենց սեփական ցանկութիւններին. նրանց բերանները ամբարտաւան խօսքեր են բարբառում, իսկ իրենք երեսպաշտութիւն են անում շահի համար" (խոսք 16) Նրանք "նշաւակելի, մարմնասէր մարդիկ են, որ չունեն Հոգին"(խոսք 19):

Սա շշմեցնող գնահատականն է այն մարդկանց է, որոնք եկեղուց դուրս չեն, բայց " սղոսկել են" աննկատ: Հուդան ուզում է, որ պարզվի, թե իրականում ովքեր են նրանք, որպեսզի եկեղեցին չխաբվի և չքայքայվի նրանց սուտ վարդապետության և անբարոյական վարքագծի պատճառով:

Նրա ռազմավարություններից մեկը պատմության մեջ այլ մարդկանց և իրադարձությունների հետ նրանց համեմատելն է: Օրինակ` նա ասում է, որ "ինչպէս Սոդոմն ու Գոմորը ... այդ նոյն ձեւով պոռնկացան՝ անբնական կրքերի յետեւից ընկնելով եւ յաւիտենական կրակի դատաստանն ընդունելու օրինակ դարձան բոլորին" (խոսք 7)։ Այսպիսով Հուդան այս մարդկանց համեմատում է Սոդոմի ու Գոմորի հետ: Նա այս անում է, որպեսզի ցույց տա, որ Սոդոմն ու Գոմորը " օրինակ են" այն ամենի ինչ կկատարվի, երբ մարդիկ ապրեն այնպես, ինչպես այս ինքնակոչները: Այսպիսով` ըստ Հուդայի Սոդոմի և Գոմորի պատմությունն իմանալը շատ օգտակար է այսպիսի սխալը բացահայտելու և սրբերին դրանցից զերծ պահելու համար:

Նույն ձևով 11 խոսքում Հուդան երեք հղում է կատարում պատմական իրադարձություններին, որպեսզի համեմատի դրանց հետ այն, ինչ կատարվում էր քրիստոնյաների մեջ իր օրերում: Նա ասում է."Վա՜յ նրանց, որոնք Կայէնի ճանապարհով ընթացան եւ ըստ Բաաղամի մոլորութեան՝ սայթաքեցին վարձի յետեւից ընկնելով եւ կորան Կորխի պէս իրենց ըմբոստութեան պատճառով": Սա ուշագրավ է: Ինչու հղում կատարել այս երեք տարբեր պատմական իրադարձություններին, որոնք տեղի են ունենցել հազարավոր տարիներ առաջ(Ծննդոց 19(Սոդոմ), Ծննդոց 3(Կայէն), Թվոց 22-24 (Բաաղամ), Թվոց 16 (Կորխ)): Որն է իմաստը:

Սրանք են երեք պատճառներ. 1) Հուդան ենթադրում է, որ ընթերցողները գիտեն այս պատմությունները: Արդյոք, սա զարմանալի չէ: Սա առաջին դարն էր: Ոչ մեկի տանը գիրք չկար: Ոչ մի Աստվածաշունչ չկար: Պատմության ոչ մի ձայնային արձանագրություն չկար: Միայն բանավոր ցուցումներ էին: Եվ նա ենթադրում էր, որ նրանք գիտեն, թե ինչ է "Կայէնի ճանապարհը" և " Բաաղամի մոլորությունը", և "Կորխի ըմբոստությունը": Արդյոք, դուք գիտեք այս ամենը: Արդյոք, զարմանալի չէ սա: Նա ակնկալում է, որ նրանք գտեն այս մասին: Դա ինձ ստիպում է մտածել, որ մեր աստվածաշնչյան գիտելիքների չափանիշերը եկեղեցում շատ ցածր են այսօր:

2) Հուդան ենթադրում է, որ այս պատմության իմացությունը կլուսաբանի ներկայիս իրավիճակը: Քրստոնյաները ավելի հեշտ կլուծեն սխալը այսօր, եթե նրանք իմանան նմանատիպ իրադարձություններ անցյալից: Այս կերպ ասած` պատմությունն արժեքավոր է քրիստոնյայի կյանքի համար: Իմանալը, որ Կայենը նախանձում և ատում էր իր եղբորը և չէր հավանում նրա իրական հոգևոր հաղորդությունը Աստծո հետ, քեզ կօգնի հետևել, որ այսպիսի բաներին չկատարվեն նույնիսկ եղբայրների մեջ; Իմանալը, որ Բաաղամը վերջնականապես կործանվեց և Աստծո խոսքը աշխարհիկ շահի համար օգտագործեց, քեզ ավելի ունակ կդարձնի նման բաները ճանաչելու համար: Իմանալը, որ Կորխը ատում էր օրինական իշխանությունը և սրտմտում էր Մովսեսի առաջնորդությունից, քեզ կպաշտպանի պառակտված ժողովրդից, որոնց դուր չի գալիս մեկը, որին որպես իրենց առաջնորդ են դիտարկում:

3) Այդ դեպքում, արդյոք, պարզ չէ, որ Աստված թույլ է տալիս, որ այդ իրադարձությունները կատարվեն և հետո դրանք գրանցվեն պատմության մեջ, որպեսզի մենք իմանանք դրանց մասին և ավելի իմաստուն ու ավելի խորաթափանց դառնանք ներկայիս համար` հանուն Աստծո և Նրա եկեղեցու: Երբեք մի’ դադարեք պատմություն ուսումնասիրել: Ամեն օր որոշ գիտելիքներ ձեռք բերեք: Եվ թող մեր երեխաներիը լավագույն պաշտպանությունը ստանան ապագայի քմահաճույքների դեմ` մասնավորապես անցյալի մասին գիտելիքներ ստանան:

Ձեզ հետ Քրիստոսի և Իր թագավորության համար սովորող`

Հովիվ Ջոն